We wsi zachował się w dość dobrym stanie zespół dworski, w którym kilka obiektów uznano za zabytkowe.

Pałac (Nr 5) z XVII w. przebudowany w końcu XIX w. Jest to założenie kwadratowe, murowane. W części środkowej podwyższone z dwoma okrągłymi basztami na narożnikach od tyłu. Dachy czterospadowe kryte blachą. Na elewacjach lizeny, na I p. gzyms międzykondygnacyjny i u góry wieńczący. Okna pięter z frontonami trójkątnymi i półłukowymi. W głównym wejściu portal z tympanonem łukowym.

Za pałacem zdziczały i dość zniszczony park. W drzewostanie: lipa, jesion, brzoza, kasztanowiec, świerk, grab, sosna czarna i robinia.

Zagroda Nr 27 (naprzeciw pałacu) z XIX w., w niej dom mieszkalny murowany, piętrowy z dachem w środku płaskim, krytym papą, dalej załamanym, krytym dachówką, mocno zniszczonym.

Dom mieszkalny Nr 3 z 2 poł. XIX w., parterowy z poddaszem, dach dwuspadowy, kryty dachówką.

Dom mieszkalny Nr 6a z 1880 r. murowany, parterowy z poddaszem, dach dwuspadowy kryty dachówką. Wielostopniowy gzyms wieńczący.

Dom mieszkalny Nr 7 to dawna plebania z końca XIX w., obecnie klub Ruchu. Jest to budynek piętrowy w kształcie litery L z dachami dwuspadowymi krytymi dachówką. Parter boniowany, gzymsy międzykondygnacyjny i  wieńczący. Nad oknami piętra i strychu trójkątne naczółki w formie tympanonów.

Dom Nr 24 z 1905 r. murowany, prostokątny z dużym ryzalitem frontowym, piętrowy z poddaszem, dach czterospadowy, a na ryzalicie dwuspadowy, kryty dachówką. Obramienia otworów z nadprożami w formie łuku odcinkowego z cegły licówki.

Kościół filialny p.w. św. Andrzeja Boboli wzniesiony w 1612 r. przebudowany w  XVIII w., restaurowany w latach 60-tych. Jest to budowla murowana w  formie krzyża, ze stromymi dachami krytymi gontem z sygnaturką drewnianą. Na ścianach zewnętrznych wbudowane 2 dziewiętnastowieczne tablice grobowe. Wnętrze salowe ze stropem kasetowym, prezbiterium prostokątne. Wyposażenie rokokowe - ładna chyba nowsza rzeźba św. Andrzeja oraz rokokowa ambona. Na ścianach 3 barokowe płyty grobowe w  tym jedna podwójna z piaskowca.

Dom Nr 12 z XVIII w., rozbudowany w XIX i XX w. Część najstarsza piętrowa z  użytkowym strychem, dobudowana w XIX w. część gospodarcza parterowa i z XX w. parterowa mieszkalna. Dachy dwuspadowe kryte dachówką, najnowszy tarasowo-uskokowy kryty papą.

Poniżej wsi wąwóz którym płynie potok ma kształt litery V i osiąga głębokość ok. 6 m.

Na pd. od wsi kilka dość głębokich jarów porosłych krzakami.