Jest to zespół folwarczny z domami pracowniczymi położony na wysokości 170 m. Znajduje się tu pałac z 1 połowy XVIII w. barokowy, przebudowany na pocz. XX w. Zbudowany został częściowo z kamienia, a częściowo z cegły. Jednopiętrowy z czterospadowym dachem. Od frontu duży ryzalit, w którym jest klatka schodowa i kilka pomieszczeń, a przed nim dodatkowo balkon na kolumnach. Elewacja parkowa z pilastrami, portalem drzwiowym i  boniowanymi pasami. Dość zaniedbany, choć częściowo zamieszkały. Obok oficyna mieszkalno-gospodarcza, której architektura zewnętrzna nie uległa zmianom od XVIII w., ale obecnie mocno zniszczona. Jest ona jednopiętrowa, z dachem łamanym. Ponadto ciekawe pilastry z  podkreśleniem głowic. Za pałacem park krajobrazowy o pow. 4,8 ha, bardzo zniszczony. W drzewostanie platany, wiązy, wierzby, buki, lipy, graby, kasztanowce, czeremchy. Przy oficynie pozostałości fosy. Na pn. zach. od pałacu stoi budynek dawnej gorzelni z pocz. XX w., murowany z dachem dwuspadowym. Na przeciw pałacu znajdują się natomiast dość ciekawe obory z początku XX w., jedna z dużym użytkowym strychem, a druga z dobudowanym tarasem, obie kryte dachami dwuspadowymi. Obok bramy wjazdowej po prawej stronie stajnia murowana z I poł. XIX w. z użytkowym piętrem. Dach płaski, kryty papą. Na wsch. od zespołu pałacowego są dwa domy mieszkalne z 1865 r. Obydwa z dachami dwuspadowymi, kryte dachówkę, ale mocno zdewastowane.